Horsterwold en omgeving.
We gaan vandaag een typische poldertocht varen in Flevoland dicht bij huis.
De dag begint in de loods met, jawel het indelen van de canadese boten. De Hendrik Groen wordt bemand met Hans en Wouter, de vuurrode We No Nah van Ton kreeg Dirk voorin. Wout geeft nadrukkelijk aan in zijn gele kajak te varen, dan wordt het een makkie wat betreft het vaartempo.
Zo rond 10.15 gaan we te water nabij km paal 26 in de Hoge Vaart. Voor ons ligt een tocht van 17 km waaronder twee overdragingen met een nogal hoge wal. Als bont gekleurd gezelschapje boten vertrekken we met windje mee.
Na een paar kilometer Hoge Vaart die ons gemakkelijk afgaan komt Leen ons tegemoet varen, hij stapte bij huis in. Vanaf nu varen we de tocht der tochten want na de Hoge Vaart verplaatsen we ons door tochten zoals Bosruitertocht, Nijkerkertocht, Groenewoudsetocht etc.
We peddelen nu door rustigwater met veel rietkragen en hier en daar rijzen enorme kolommen op uit het landschap waarop nog windmolenwieken worden gemonteerd.
Onder de Gooiseweg door gaan we linksaf door een bevaarbare duiker de Nijkerkertocht in.
Doet wat denken aan de Weerribben, veel riet, bomen en ook veel organisch materiaal op het water. Het is duidelijk herfst er hangt een dikke grijze lucht boven ons, de bomen zijn soms al wat kalig of hebben herfstkleuren maar door het grijze weer zijn de kleuren niet uitbundig. Een mooie verstilde wereld die af en toe verstoord wordt door het verkeer achter het riet en bomen van de Gooiseweg.
Het loopt ondertussen tegen lunchtijd en ik voel m’n schouders, we varen langs het strandje van de camping voorbij, ze zijn niet voor onaangekondigde kanoërs. Maar al gauw daarna vinden we een steigertje waar we uitstappen.
Een welkome stop voor iedereen en voor Leen in het bijzonder, hij zat al 4 uur in zijn boot. En voor onze speciale gast Peddel, die mee vaart tussen de tassen in de rode canadees, kon weer even rennen.
Speculaas en gevulde speculaas te over, koffie en af en toe een boterham, mijn broodtrommel ging halfvol weer mee terug.
En tegen de tijd van opbreken blijkt niemand bezwaar te hebben tegen het ontlopen van de te verwachte overdragingen en nemen we de Groenewoudse tocht naar de Hoge Vaart.
We nemen afscheid van Leen die links afslaat en naar huis gaat varen en wij rechts richting kanotrailer.
Het was weer een prima en gezellige tocht zeggen we tegen elkaar in de kanoloods.
Dirk.