Wat nou sluitingstocht. Volgend jaar weer een sluitingstocht en daarna en daarna etc.
Sinds begin april 2019 ben ik lid geworden van kanovereniging Aquavite te Almere-Haven. Een zeer actieve club die nieuwe leden warm onthaalt en alle beginselen en het gevorderde van het kanovaren weet bij te brengen. Veiligheid voorop, want er wordt veelal gevaren op ‘groot water’ en daarnaast diverse veel onderling plezier en kameraadschap. Deze eerste zomer voor mij werd (dus) afgesloten met de Sluitingstocht. Op zondag 13-10-2019 werd tussen 08.30 en 09.00 uur verzamelt bij de loods om de nodige kano’s en peddels op de trailer te laden. We gingen met 11 kayak vaarders en 2 Canadees vaarders op tijd in kolonne (1 camper met trailer en 3 auto’s, waarvan 2 met beladen dak) op pad naar de Weerribben. Na aankomst in de buurt van camping De Kluft werd gezamenlijk alles afgeladen (let op voor de grote hondendrol in het gras bij de steiger), waarna de tocht aanving. Eerst richting Heuvengracht en vervolgens het waterrijke gebied in door vaarten tussen de rietlanden en smalle sloten in de boslanden. Zeer mooi om de natuur vanaf het water te aanschouwen. Zo wees een nieuw lid, die veel van spinnen weet, ons op de krabbescheerspin, die met zijn 3 tot 5 cm doorsnee 1 van de grootste in Nederland voorkomende spin is/zou zijn. Echter naast dit kleine werd ook genoten van het grote waaronder de weidse uitzichten en luchten, want het was bewolkt met aan het eind van de ochtend wat regen. Dus gauw naar restaurant de Rietershuijs in Kalenberg voor een koffie met worteltjestaart of Kalenkoter …… (Hidde hoe heette die koek ook weer?) Blokzijler brok.
Daarna was het gelukkig weer droog en konden we verder. Bij het instappen in onze boten kwamen er enkele snelle 6 persoons-roeiboten, waarvan de bemanning van 1 dezer boten blijkbaar nog geen instructie had gekregen hoe uit te stappen. Nadat de instructeur op de kade stond, stapte iedere opvarende naar de walzijde van de boot met het gevolg dat deze sterk kantelde en niet meer te houden was. Hulp hoefden deze opvarende met een nat pak niet, waarna wij ze een goede vaart wensten in hun varende zwembad. De tocht werd naarmate de dag vorderde alleen maar mooier, mede omdat het tussendoor soms wat opklaarde. In de tussenstop werd het nodige meegebrachte voedsel en vooral warme drank genuttigd om met een lusje terug te peddelen naar ons vertrekpunt. Onderweg was er (gelukkig) ook tijd voor een ‘gebbetje’, zoals het elkaar even dwars zitten bij inhalen e.d. Moet kunnen. Ook bij het opladen werd waar nodig door een ieder hulp aan de ander verleend, waarna de terugreis goed verliep. Bij terugkomst en na opbergen van alle kano’s en materialen werd aan de bar door enkelen nog gezellig de dag doorgenomen. Wat een mooie gezellige dag en wat mij betreft mag er iedere zondag wel een sluitingstocht zijn. Zeker met een actieve en gezellige club als deze, maar ik zal helaas moeten wachten tot de sluiting van volgend zomerseizoen. Dus nu eerst maar zien wat de club voor het winterseizoen in petto heeft. Hopelijk wordt die ook afgesloten met een sluitingstocht.
Wouter van Hekken
