Op zondag 17 november was de jaarlijkse Speculaastocht van Aquavite. Op een stralende, maar frisse zondag morgen, vertrokken we met 14 man naar het startpunt van de tocht aan het Hogevaart, achter het industrieterrein van Zeewolde. Op de planning stond een binnenwatertocht die ongeveer 16 kilometer lang worden. Voor een aantal enthousiastelingen bood dit te weinig uitdaging en werd de tocht uitgebreid naar 32 kilometer deels over het Wolderwijd. Dit verslagje gaat over de binnenwatertocht. Het eerste stuk voerde ons 3 km over de Hogevaart naar het zuidwesten, tot aan de bosruitertocht linksaf, een wat smaller kanaal. Net onder de N305 door, leek de doorgaande route rechtsaf te gaan over de Nijkerkertocht, maar er bleek ook een smalle duiker naar links te gaan.
Die moet je echt kennen anders vaar je daar straal aan voorbij. Daarmee kwamen we op een smaller deel van de Nijkerkertocht in de richting van Zeewolde. Dit deel liep door een mooi bossig gebied met hier en daar overhangend groen, takken in het water en stukjes varen achter elkaar aan omdat het vrij smal was. Na een twee en half uur varen kwamen we zo bij Camping de Parel, weliswaar formeel gesloten, maar een prima uitstapplek met een strandje. Tijd voor de lunch en toiletbezoek, omdat niet alle hokjes op slot bleken te zitten. Het vervolg van de tocht voerde ons naar de rand van Zeewolde die we volgden over het kanaal langs de N705 naar de Ossenkamptocht. Daar liep de tot dan voorspoedige verlopen tocht vast omdat een veronderstelde duiker onder de weg door wel een heel klein duikertje bleek te zijn. Na rijp beraad waren er twee opties: de hele weg terug varen of overdragen. Over het algemeen is de zelfde weg terug wat mij betreft toch de slechtste en dat gevoel werd gedeeld. Een mooie aanlegplaats ontbrak alleen, dus met de nodige moeite krabbelde iedereen uit zijn boot op een schuine oever met veel begroeiing en werden de boten over gesleept en getild. 
Karretjes waren er niet omdat dit programmaonderdeel niet was voorzien. Ook het instappen ging met de nodige moeite door alle scherpe staken van het gemaaide riet. Even verder liepen we weer vast bij een te smalle duiker en moesten de boten over de Ossenkamp weg worden getild. Ook daar geen luxe steigertje, maar zo goed en zo kwaad als het ging, is alles over getild. Daarna over een smal slootje doorgestoken naar de Hogevaart, met aan het einde nog weer een smalle duiker waar iedereen met gebogen hoofd en driekwart peddel breed net doorheen kon. Tenslotte het stuk terug over de Lagevaart, met een inmiddels alweer dalende zon, waar we rond 16 uur weer bij de auto’s waren. 
Al met al een geslaagde en afwisselende tocht op een schitterende herfst zondag, met hier en daar wat onverwachte elementen, ook voor de organisatie. Neemt niet weg dat dit goed bijdroeg aan de teambuilding en ik een leuke dag heb gehad in goed gezelschap.
Bert